Overgangstijd! Hoe u uw kinderen voorbereidt op de volgende stap op hun reis door het onderwijs.
Er is veel gezegd over de impact van de wereldwijde pandemie en hoe de talrijke lockdowns onze kleintjes en hun ontwikkeling hebben beïnvloed. Ondanks de inspanningen die ouders en leerkrachten hebben geleverd, heeft de regering echter nog steeds last van de gevolgen van de pandemie voor onze kinderen, en dat zullen ze blijven doen. Als ouder van wie de kinderen tijdens de lockdown niet naar school konden, en als personeelslid van een basisschool gedurende de afgelopen 6 jaar, kan ik eerlijk zeggen dat de pandemie weinig duidelijke nadelige gevolgen heeft gehad voor die kinderen die zich anders zouden ontwikkelen typisch voor hun leeftijd. Ja, er is een impact geweest op de sociale vaardigheden van die 3-, 4- en 5-jarigen die hun sociale en communicatieve vaardigheden zouden of hadden moeten verbeteren in een taal- en spelrijke omgeving. We moeten onszelf er echter aan herinneren dat ALLE 3-, 4- en 5-jarigen in hetzelfde saaie en mensenloze bootje hebben gezeten. Ze hebben allemaal deze kansen laten liggen en zullen daarom hun spel daar samen op aanpassen. Daar kunnen we tenminste troost uit putten.t.
Interessant is dat we onze kinderen veel eerder naar school sturen dan onze Europese buren. In Zweden is onderwijs niet verplicht tot de leeftijd van 7 jaar. Ik weet zeker dat er veel onderzoek is gedaan naar de voordelen van vroeger of later naar school gaan, maar in het algemeen, tegen de tijd dat onze kinderen de middelbare school bereiken, of leeftijd voor vervolgonderwijs, heeft hun schoolbezoek op 4-, 5- of 6-jarige leeftijd veel invloed Ik herinner me een meisje op mijn basisschool met klierkoorts, ze kwam minstens 6 maanden niet naar school, maar iedereen in de klas deed het. Snel vooruit 30 jaar en dat arme meisje met Klierkoorts, die vele maanden school heeft gemist, is er niet minder succesvol en gelukkig door.it.
Jarenlang zeggen mensen die met kinderen werken dat kinderen veerkrachtig zijn, en ik geloof echt dat ze dat zijn. Kinderen hebben het vermogen om coping-mechanismen te ontwikkelen wanneer ze iets uitdagends vinden. Dus voor deze generatie kinderen, waarvan ons wordt verteld dat ze van een deel van hun opleiding zijn beroofd, denk ik dat het goed komt, meer dan prima eigenlijk. Ik denk dat ze misschien een grotere kans hebben gehad om volwassen te worden in de veiligheid en kalmte van hun eigen huis voordat ze naar school gingen. Op school wordt een gevoel van volwassenheid van hen gevraagd om met 29 andere kinderen in een klas te kunnen passen.n.
Als er een gebied was dat ik kinderen zou aanmoedigen om zich thuis te ontwikkelen en te oefenen, voordat ze naar school gaan of overgaan naar Key Stage 1, dan zou het zijn om alle speelgebieden te verkennen. Speel gewoon. Speel met vrienden of familie, maar speel ook zelfstandig. Laat ze vinden wat ze leuk vinden, wat hun verbeeldingskracht opent en hen ondersteunt om hun individualisme en creativiteit te tonen.
Voor ouders, verzorgers en opvoeders is het onze rol om onze kinderen speelmogelijkheden te bieden. Een rijke speelmogelijkheid is niet gepland of voorgeschreven, er zijn geen regels en voorschriften voor nodig en er is geen goede of verkeerde manier om te spelen. Ons doel is simpelweg om onze kinderen een veilige omgeving te bieden om te ontdekken en in te spelen. Op die manier zullen ze, wanneer ze op school zijn, in ieder geval de vaardigheid hebben om samen met hun leeftijdsgenoten te spelen, totdat ze klaar zijn voor de volgende fase van hun leven. ontwikkeling, namelijk maatschappelijk betrokken zijn.
Geschreven door Rachel Comfort, moeder en SEN-beoefenaar in de vroege jaren en Key Stage 1.
